узбунтава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. узбунту́ю узбунту́ем
2-я ас. узбунту́еш узбунту́еце
3-я ас. узбунту́е узбунту́юць
Прошлы час
м. узбунтава́ў узбунтава́лі
ж. узбунтава́ла
н. узбунтава́ла
Загадны лад
2-я ас. узбунту́й узбунту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час узбунтава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)