узбунтава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узбунтава́ны узбунтава́ная узбунтава́нае узбунтава́ныя
Р. узбунтава́нага узбунтава́най
узбунтава́нае		 узбунтава́нага узбунтава́ных
Д. узбунтава́наму узбунтава́най узбунтава́наму узбунтава́ным
В. узбунтава́ны (неадуш.)
узбунтава́нага (адуш.)		 узбунтава́ную узбунтава́нае узбунтава́ныя (неадуш.)
узбунтава́ных (адуш.)
Т. узбунтава́ным узбунтава́най
узбунтава́наю		 узбунтава́ным узбунтава́нымі
М. узбунтава́ным узбунтава́най узбунтава́ным узбунтава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)