узбулды́рыць

‘успеніць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. узбулды́ру узбулды́рым
2-я ас. узбулды́рыш узбулды́рыце
3-я ас. узбулды́рыць узбулды́раць
Прошлы час
м. узбулды́рыў узбулды́рылі
ж. узбулды́рыла
н. узбулды́рыла
Загадны лад
2-я ас. узбулды́р узбулды́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час узбулды́рыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)