узбулды́рыць
‘успеніць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
узбулды́ру | узбулды́рым | |
узбулды́рыш | узбулды́рыце | |
узбулды́рыць | узбулды́раць | |
Прошлы час | ||
узбулды́рыў | узбулды́рылі | |
узбулды́рыла | ||
узбулды́рыла | ||
Загадны лад | ||
узбулды́р | узбулды́рце | |
Дзеепрыслоўе | ||
узбулды́рыўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)