узбуйні́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. узбуйню́ узбуйні́м
2-я ас. узбуйні́ш узбуйніце́
3-я ас. узбуйні́ць узбуйня́ць
Прошлы час
м. узбуйні́ў узбуйні́лі
ж. узбуйні́ла
н. узбуйні́ла
Загадны лад
2-я ас. узбуйні́ узбуйні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час узбуйні́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)