узбуйне́ць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. узбуйне́е узбуйне́юць
Прошлы час
м. узбуйне́ў узбуйне́лі
ж. узбуйне́ла
н. узбуйне́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час узбуйне́ўшы

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)