узбу́йнены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узбу́йнены узбу́йненая узбу́йненае узбу́йненыя
Р. узбу́йненага узбу́йненай
узбу́йненае
узбу́йненага узбу́йненых
Д. узбу́йненаму узбу́йненай узбу́йненаму узбу́йненым
В. узбу́йнены (неадуш.)
узбу́йненага (адуш.)
узбу́йненую узбу́йненае узбу́йненыя (неадуш.)
узбу́йненых (адуш.)
Т. узбу́йненым узбу́йненай
узбу́йненаю
узбу́йненым узбу́йненымі
М. узбу́йненым узбу́йненай узбу́йненым узбу́йненых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)