узбо́ўтнуты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узбо́ўтнуты узбо́ўтнутая узбо́ўтнутае узбо́ўтнутыя
Р. узбо́ўтнутага узбо́ўтнутай
узбо́ўтнутае
узбо́ўтнутага узбо́ўтнутых
Д. узбо́ўтнутаму узбо́ўтнутай узбо́ўтнутаму узбо́ўтнутым
В. узбо́ўтнуты (неадуш.)
узбо́ўтнутага (адуш.)
узбо́ўтнутую узбо́ўтнутае узбо́ўтнутыя (неадуш.)
узбо́ўтнутых (адуш.)
Т. узбо́ўтнутым узбо́ўтнутай
узбо́ўтнутаю
узбо́ўтнутым узбо́ўтнутымі
М. узбо́ўтнутым узбо́ўтнутай узбо́ўтнутым узбо́ўтнутых

Кароткая форма: узбо́ўтнута.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)