узбало́цце

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. узбало́цце узбало́цці
Р. узбало́цця узбало́ццяў
Д. узбало́ццю узбало́ццям
В. узбало́цце узбало́цці
Т. узбало́ццем узбало́ццямі
М. узбало́цці узбало́ццях

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)