узахво́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
узахво́чаны | узахво́чаная | узахво́чанае | узахво́чаныя | |
узахво́чанага | узахво́чанай узахво́чанае |
узахво́чанага | узахво́чаных | |
узахво́чанаму | узахво́чанай | узахво́чанаму | узахво́чаным | |
узахво́чаны ( узахво́чанага ( |
узахво́чаную | узахво́чанае | узахво́чаныя ( узахво́чаных ( |
|
узахво́чаным | узахво́чанай узахво́чанаю |
узахво́чаным | узахво́чанымі | |
узахво́чаным | узахво́чанай | узахво́чаным | узахво́чаных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)