узако́ненне
‘дзеянне’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
узако́ненне | |
узако́нення | |
узако́ненню | |
узако́ненне | |
узако́неннем | |
узако́ненні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
узако́ненне
‘дзеянне’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
узако́ненне | |
узако́нення | |
узако́ненню | |
узако́ненне | |
узако́неннем | |
узако́ненні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)