узаемаправе́рка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
узаемаправе́рка | узаемаправе́ркі | |
узаемаправе́ркі | узаемаправе́рак | |
узаемаправе́рцы | узаемаправе́ркам | |
узаемаправе́рку | узаемаправе́ркі | |
узаемаправе́ркай узаемаправе́ркаю |
узаемаправе́ркамі | |
узаемаправе́рцы | узаемаправе́рках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)