узаемадапаўня́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узаемадапаўня́льны узаемадапаўня́льная узаемадапаўня́льнае узаемадапаўня́льныя
Р. узаемадапаўня́льнага узаемадапаўня́льнай
узаемадапаўня́льнае		 узаемадапаўня́льнага узаемадапаўня́льных
Д. узаемадапаўня́льнаму узаемадапаўня́льнай узаемадапаўня́льнаму узаемадапаўня́льным
В. узаемадапаўня́льны (неадуш.)
узаемадапаўня́льнага (адуш.)		 узаемадапаўня́льную узаемадапаўня́льнае узаемадапаўня́льныя (неадуш.)
узаемадапаўня́льных (адуш.)
Т. узаемадапаўня́льным узаемадапаўня́льнай
узаемадапаўня́льнаю		 узаемадапаўня́льным узаемадапаўня́льнымі
М. узаемадапаўня́льным узаемадапаўня́льнай узаемадапаўня́льным узаемадапаўня́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)