узадзьму́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узадзьму́ты узадзьму́тая узадзьму́тае узадзьму́тыя
Р. узадзьму́тага узадзьму́тай
узадзьму́тае		 узадзьму́тага узадзьму́тых
Д. узадзьму́таму узадзьму́тай узадзьму́таму узадзьму́тым
В. узадзьму́ты
узадзьму́тага		 узадзьму́тую узадзьму́тае узадзьму́тыя
узадзьму́тых
Т. узадзьму́тым узадзьму́тай
узадзьму́таю		 узадзьму́тым узадзьму́тымі
М. узадзьму́тым узадзьму́тай узадзьму́тым узадзьму́тых

Кароткая форма: узадзьму́та.

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)