удыха́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
удыха́нне | удыха́нні | |
удыха́ння | удыха́нняў | |
удыха́нню | удыха́нням | |
удыха́нне | удыха́нні | |
удыха́ннем | удыха́ннямі | |
удыха́нні | удыха́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)