удужэ́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. удужэ́ю удужэ́ем
2-я ас. удужэ́еш удужэ́еце
3-я ас. удужэ́е удужэ́юць
Прошлы час
м. удужэ́ў удужэ́лі
ж. удужэ́ла
н. удужэ́ла
Загадны лад
2-я ас. удужэ́й удужэ́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час удужэ́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)