удубе́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. удубе́ю удубе́ем
2-я ас. удубе́еш удубе́еце
3-я ас. удубе́е удубе́юць
Прошлы час
м. удубе́ў удубе́лі
ж. удубе́ла
н. удубе́ла
Загадны лад
2-я ас. удубе́й удубе́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час удубе́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)