удруко́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
удруко́ўванне | удруко́ўванні | |
удруко́ўвання | удруко́ўванняў | |
удруко́ўванню | удруко́ўванням | |
удруко́ўванне | удруко́ўванні | |
удруко́ўваннем | удруко́ўваннямі | |
удруко́ўванні | удруко́ўваннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)