удзядзе́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. удзядзе́ю удзядзе́ем
2-я ас. удзядзе́еш удзядзе́еце
3-я ас. удзядзе́е удзядзе́юць
Прошлы час
м. удзядзе́ў удзядзе́лі
ж. удзядзе́ла
н. удзядзе́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час удзядзе́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)