удзьму́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. удзьму́ удзьмё́м
2-я ас. удзьме́ш удзьмяце́
3-я ас. удзьме́ удзьму́ць
Прошлы час
м. удзьму́ў удзьму́лі
ж. удзьму́ла
н. удзьму́ла
Загадны лад
2-я ас. удзьмі́ удзьмі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час удзьму́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)