уда́ўніць

‘давесці што-небудзь да даўнасці’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уда́ўню уда́ўнім
2-я ас. уда́ўніш уда́ўніце
3-я ас. уда́ўніць уда́ўняць
Прошлы час
м. уда́ўніў уда́ўнілі
ж. уда́ўніла
н. уда́ўніла
Загадны лад
2-я ас. уда́ўні уда́ўніце
Дзеепрыслоўе
прош. час уда́ўніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)