уда́ўніваць

‘даводзіць што-небудзь да даўнасці’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уда́ўніваю уда́ўніваем
2-я ас. уда́ўніваеш уда́ўніваеце
3-я ас. уда́ўнівае уда́ўніваюць
Прошлы час
м. уда́ўніваў уда́ўнівалі
ж. уда́ўнівала
н. уда́ўнівала
Загадны лад
2-я ас. уда́ўнівай уда́ўнівайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час уда́ўніваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)