удакладне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
удакладне́нне | удакладне́нні | |
удакладне́ння | удакладне́нняў | |
удакладне́нню | удакладне́нням | |
удакладне́нне | удакладне́нні | |
удакладне́ннем | удакладне́ннямі | |
удакладне́нні | удакладне́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)