удакладне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| удакладне́нне | удакладне́нні | |
| удакладне́ння | удакладне́нняў | |
| удакладне́нню | удакладне́нням | |
| удакладне́нне | удакладне́нні | |
| удакладне́ннем | удакладне́ннямі | |
| удакладне́нні | удакладне́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)