угрунто́ваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
угрунто́ваны | угрунто́ваная | угрунто́ванае | угрунто́ваныя | |
угрунто́ванага | угрунто́ванай | угрунто́ванага | угрунто́ваных | |
угрунто́ванаму | угрунто́ванай | угрунто́ванаму | угрунто́ваным | |
угрунто́ваны | угрунто́ваную | угрунто́ванае | угрунто́ваныя угрунто́ваных |
|
угрунто́ваным | угрунто́ванай угрунто́ванаю |
угрунто́ваным | угрунто́ванымі | |
угрунто́ваным | угрунто́ванай | угрунто́ваным | угрунто́ваных |
Кароткая форма: угрунто́вана.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)