угрунто́ваны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. угрунто́ваны угрунто́ваная угрунто́ванае угрунто́ваныя
Р. угрунто́ванага угрунто́ванай угрунто́ванага угрунто́ваных
Д. угрунто́ванаму угрунто́ванай угрунто́ванаму угрунто́ваным
В. угрунто́ваны угрунто́ваную угрунто́ванае угрунто́ваныя
Т. угрунто́ваным угрунто́ванай
угрунто́ванаю
угрунто́ваным угрунто́ванымі
М. угрунто́ваным угрунто́ванай угрунто́ваным угрунто́ваных

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)