уго́дніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. уго́дніца уго́дніцы
Р. уго́дніцы уго́дніц
Д. уго́дніцы уго́дніцам
В. уго́дніцу уго́дніц
Т. уго́дніцай
уго́дніцаю		 уго́дніцамі
М. уго́дніцы уго́дніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)