угнае́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
угнае́нне | угнае́нні | |
угнае́ння | угнае́нняў | |
угнае́нню | угнае́нням | |
угнае́нне | угнае́нні | |
угнае́ннем | угнае́ннямі | |
угнае́нні | угнае́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)