уві́льваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уві́льваю уві́льваем
2-я ас. уві́льваеш уві́льваеце
3-я ас. уві́львае уві́льваюць
Прошлы час
м. уві́льваў уві́львалі
ж. уві́львала
н. уві́львала
Загадны лад
2-я ас. уві́львай уві́львайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час уві́льваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)