увідаво́чніць
‘зрабіць відавочным, паказаць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| увідаво́чню | увідаво́чнім | |
| увідаво́чніш | увідаво́чніце | |
| увідаво́чніць | увідаво́чняць | |
| Прошлы час | ||
| увідаво́чніў | увідаво́чнілі | |
| увідаво́чніла | ||
| увідаво́чніла | ||
| Загадны лад | ||
| увідаво́чні | увідаво́чніце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| увідаво́чніўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)