увё́рстванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| увё́рстванне | |
| увё́рствання | |
| увё́рстванню | |
| увё́рстванне | |
| увё́рстваннем | |
| увё́рстванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)