увы́кнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. увы́кну увы́кнем
2-я ас. увы́кнеш увы́кнеце
3-я ас. увы́кне увы́кнуць
Прошлы час
м. увы́к увы́клі
ж. увы́кла
н. увы́кла
Загадны лад
2-я ас. увы́кні увы́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час увы́кшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)