увыдатне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| увыдатне́нне | |
| увыдатне́ння | |
| увыдатне́нню | |
| увыдатне́нне | |
| увыдатне́ннем | |
| увыдатне́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)