уве́чніць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уве́чню уве́чнім
2-я ас. уве́чніш уве́чніце
3-я ас. уве́чніць уве́чняць
Прошлы час
м. уве́чніў уве́чнілі
ж. уве́чніла
н. уве́чніла
Загадны лад
2-я ас. уве́чні уве́чніце
Дзеепрыслоўе
прош. час уве́чніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)