уве́чніванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| уве́чніванне | |
| уве́чнівання | |
| уве́чніванню | |
| уве́чніванне | |
| уве́чніваннем | |
| уве́чніванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)