увесьча́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. увесьча́сны увесьча́сная увесьча́снае увесьча́сныя
Р. увесьча́снага увесьча́снай
увесьча́снае
увесьча́снага увесьча́сных
Д. увесьча́снаму увесьча́снай увесьча́снаму увесьча́сным
В. увесьча́сны (неадуш.)
увесьча́снага (адуш.)
увесьча́сную увесьча́снае увесьча́сныя (неадуш.)
увесьча́сных (адуш.)
Т. увесьча́сным увесьча́снай
увесьча́снаю
увесьча́сным увесьча́снымі
М. увесьча́сным увесьча́снай увесьча́сным увесьча́сных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)