уве́нчваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уве́нчваю уве́нчваем
2-я ас. уве́нчваеш уве́нчваеце
3-я ас. уве́нчвае уве́нчваюць
Прошлы час
м. уве́нчваў уве́нчвалі
ж. уве́нчвала
н. уве́нчвала
Загадны лад
2-я ас. уве́нчвай уве́нчвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час уве́нчваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)