уве́нчванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. уве́нчванне
Р. уве́нчвання
Д. уве́нчванню
В. уве́нчванне
Т. уве́нчваннем
М. уве́нчванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)