уве́нчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
уве́нчаны | уве́нчаная | уве́нчанае | уве́нчаныя | |
уве́нчанага | уве́нчанай уве́нчанае |
уве́нчанага | уве́нчаных | |
уве́нчанаму | уве́нчанай | уве́нчанаму | уве́нчаным | |
уве́нчаны уве́нчанага |
уве́нчаную | уве́нчанае | уве́нчаныя уве́нчаных |
|
уве́нчаным | уве́нчанай уве́нчанаю |
уве́нчаным | уве́нчанымі | |
уве́нчаным | уве́нчанай | уве́нчаным | уве́нчаных |
Кароткая форма: уве́нчана.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)