увасо́блены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. увасо́блены увасо́бленая увасо́бленае увасо́бленыя
Р. увасо́бленага увасо́бленай
увасо́бленае
увасо́бленага увасо́бленых
Д. увасо́бленаму увасо́бленай увасо́бленаму увасо́бленым
В. увасо́блены (неадуш.)
увасо́бленага (адуш.)
увасо́бленую увасо́бленае увасо́бленыя (неадуш.)
увасо́бленых (адуш.)
Т. увасо́бленым увасо́бленай
увасо́бленаю
увасо́бленым увасо́бленымі
М. увасо́бленым увасо́бленай увасо́бленым увасо́бленых

Кароткая форма: увасо́блена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)