увасабля́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. увасабля́льнік увасабля́льнікі
Р. увасабля́льніка увасабля́льнікаў
Д. увасабля́льніку увасабля́льнікам
В. увасабля́льніка увасабля́льнікаў
Т. увасабля́льнікам увасабля́льнікамі
М. увасабля́льніку увасабля́льніках

Крыніцы: sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)