увасабле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| увасабле́нне | |
| увасабле́ння | |
| увасабле́нню | |
| увасабле́нне | |
| увасабле́ннем | |
| увасабле́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)