уварва́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уварву́ уварвё́м
2-я ас. уварве́ш уварвяце́
3-я ас. уварве́ уварву́ць
Прошлы час
м. уварва́ў уварва́лі
ж. уварва́ла
н. уварва́ла
Загадны лад
2-я ас. уварві́ уварві́це
Дзеепрыслоўе
прош. час уварва́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)