уварва́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уварва́ны уварва́ная уварва́нае уварва́ныя
Р. уварва́нага уварва́най
уварва́нае
уварва́нага уварва́ных
Д. уварва́наму уварва́най уварва́наму уварва́ным
В. уварва́ны (неадуш.)
уварва́нага (адуш.)
уварва́ную уварва́нае уварва́ныя (неадуш.)
уварва́ных (адуш.)
Т. уварва́ным уварва́най
уварва́наю
уварва́ным уварва́нымі
М. уварва́ным уварва́най уварва́ным уварва́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)