увазго́лены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. увазго́лены увазго́леная увазго́ленае увазго́леныя
Р. увазго́ленага увазго́ленай
увазго́ленае
увазго́ленага увазго́леных
Д. увазго́ленаму увазго́ленай увазго́ленаму увазго́леным
В. увазго́лены (неадуш.)
увазго́ленага (адуш.)
увазго́леную увазго́ленае увазго́леныя (неадуш.)
увазго́леных (адуш.)
Т. увазго́леным увазго́ленай
увазго́ленаю
увазго́леным увазго́ленымі
М. увазго́леным увазго́ленай увазго́леным увазго́леных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)