увабража́ць

‘уяўляць каго-небудзь, што-небудзь; рабіць выяву каго-небудзь, чаго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. увабража́ю увабража́ем
2-я ас. увабража́еш увабража́еце
3-я ас. увабража́е увабража́юць
Прошлы час
м. увабража́ў увабража́лі
ж. увабража́ла
н. увабража́ла
Загадны лад
2-я ас. увабража́й увабража́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час увабража́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)