убяга́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. убяга́нне убяга́нні
Р. убяга́ння убяга́нняў
Д. убяга́нню убяга́нням
В. убяга́нне убяга́нні
Т. убяга́ннем убяга́ннямі
М. убяга́нні убяга́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)