убуйні́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. убуйню́ убу́йнім
2-я ас. убу́йніш убу́йніце
3-я ас. убу́йніць убу́йняць
Прошлы час
м. убуйні́ў убуйні́лі
ж. убуйні́ла
н. убуйні́ла
Загадны лад
2-я ас. убуйні́ убуйні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час убуйні́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)