убуйні́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. убуйню́ убуйні́м
2-я ас. убуйні́ш убуйніце́
3-я ас. убуйні́ць убуйня́ць
Прошлы час
м. убуйні́ў убуйні́лі
ж. убуйні́ла
н. убуйні́ла
Загадны лад
2-я ас. убуйні́ убуйні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час убуйні́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)