убуйні́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. убуйні́цца убуйня́цца
Прошлы час
м. убуйні́ўся убуйні́ліся
ж. убуйні́лася
н. убуйні́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час убуйні́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)