убуйня́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. убуйня́ю убуйня́ем
2-я ас. убуйня́еш убуйня́еце
3-я ас. убуйня́е убуйня́юць
Прошлы час
м. убуйня́ў убуйня́лі
ж. убуйня́ла
н. убуйня́ла
Загадны лад
2-я ас. убуйня́й убуйня́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час убуйня́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)