убуйне́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. убуйне́нне убуйне́нні
Р. убуйне́ння убуйне́нняў
Д. убуйне́нню убуйне́нням
В. убуйне́нне убуйне́нні
Т. убуйне́ннем убуйне́ннямі
М. убуйне́нні убуйне́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)